တခဏ
တမ်းတမျှော်ရ စာဆိုလ
ချမ်းငြိမ်းလေစွ၊ တခဏတွင်
ပန်းလျကိုယ်စိတ်၊ ချွေးသပ်နာဖြေ
နွမ်းမောပြေ၏။ (နုယဉ်)
လှိုင်ထိပ်ခေါင်တင်ခေတ်ကတည်း မြန်မာစာကို သတ်ပုံမှန်နဲ့သာ ရေးပါတယ်။
ဆောင်းရှုခင်း
ဆောင်းနံနက်ခင်း၊ နေရောင်ဝင်း၍
နှင်းမှောင်ပြိုကွဲ၊ နရဲရဲသည်
ဆောင်းပွဲသာစွ၊ သာလေစွ။
ဆရာတင်မိုးက (တစ်)ရဲရဲလို့ မရေးပါ။
ဒေါက်တာတင့်ဆွေ
Comments
Post a Comment