Dr. Tint Swe Medical and Knowledge Writings

မြန်မာပြည်မှာ တချို့နေရာတွေမယ် ပိတောက်တွေပွင့်နေပြီတဲ့။ အိန္ဒိယမှာ မုတ်သုန်ရာသီဥတုတော့ အတူတူရှိပေမဲ့ ပိတောက်ပင်ဆိုတာ ဘယ်နေရာမှာမှမရှိပါ။ ငုကတော့ ဒေလီမှာလဲ ဝင်းဝါနေတာဘဲ။ စာတပုဒ်အတွက် ပိတောက်ကမရှိလို့ ငုပင်တွေရှိရာ သံရုံးတွေရှိတဲ့ ချာနကျာပူရီကို နေပူခေါင်ခေါင် သွားမှာပြီး ဓါတ်ပုံရိုက်ခဲ့ရဘူးသေးတယ်။ ထိုင်းနိုင်ငံမှာတော့ လမ်းဘေးတွေမှာ ပိတောက်ပင်တွေ အစီအရီရှိပေမဲ့လဲ ဘယ်သူမှ ခူးယူပြီး ပန်တာ၊ ပေးတာတွေ မလုပ်ကြဘူး။  မြန်မာတွေ ပိတောက်ပန်းကို ခုံမင်နှစ်သက်တာ ငယ်သူတွေ၊ ရွယ်သူတွေဖြစ်ပေမဲ့၊ ကြီးသူတွေလဲ ငယ်ရာရွယ်ရာကနေ ကြီးလာကြတာမို့ စွဲလမ်းတမ်းတာကြတာပါဘဲ။  တနှစ်မှာ တလ၊ တလမှာတရက်ဆိုပြီး ပိတောက်ပွင့်တဲ့ကာလကို ပြောကြတယ်။ ခုံမင်နှစ်သက်ကြလွန်းလို့ ပိတောက်တွေ နေ့စဉ်ပွင့်ပါစေလို့ ဆုချွေကြတယ်။ ကိုယ့်ရပ်ကိုယ့်ဆီမှာသာ ထူးခြားပြီးရှိတာမှန်သမျှ ဂုဏ်ယူကြတယ်။ ပိတောက်ပန်းဟာ မြန်မာပြည်ကလူတွေအတွက် ဂုဏ်တက်စရာအမှန်ပါ။ ဘယ်လောက်မွှေးတယ်၊ ဘယ်လောက်လှတယ်စသဖြင့် သူများတွေကိုပြောရင် မခံစားတတ်ကြပါ။ အခုနေရတဲ့ဒေသမှာ မြန်မာစားစရာတွေဆိုတာ ဝယ်မရတာ မရှိသလောက်ပါ။ ပိတောက်ပန်းကတော့ လွမ်းယုံပဲ လွမ်းနေရတယ်။ ပိတောက်တွေ မြန်မာပြည်ကနေ မပျော

ဘုရားဆင်းတုတော်တွေရဲ့ အနေအထားတွေကို သုတေသနလုပ်ထားတာတွေ ဖတ်ကြည့်ပါတယ်။ (၁ဝ) မျိုးရှိတယ်။ မြန်မာနိုင်ငံကဆင်းတုတော်တွေကို လုပ်ထားတာမဟုတ်ပါ။ ဘုရားလျောင်းတော်မူအနေထားက တမျိုးတည်းသာပါတယ်။ ကျွန်တော်သိသလောက် (၂) မျိုးရှိတယ်။ အိန္ဒိယနိုင်ငံ၊ ကုသိနာရုံ (ကူစီနဂါး) မှာရှိတဲ့ ရုပ်ပွါးတော်ဟာ မြတ်စွာဘုရား ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုတော်မူနေတဲ့ လျောင်းတော်မူပုံ အစစ်ဖြစ်တယ်။ ရုပ်ပွါးတော်တွေထုလုပ်ကြတာက အများစုဟာ ညာဖက် လက်တော်ကနေ ဦးခေါင်းတော်ကို ထောက်ပင့်ထားတာမျိုး ဖြစ်တယ်။ အဲတာက ဂန္ဓကုဋီမှာ သီတင်းသုံးတော်မူစဉ်က အေးဆေးသက်သာ ရဟန်းတော်တွေနဲ့ အတူရှိစဉ်အနေအထား ဖြစ်ပါမယ်။ ဒကာ၊ ဒကာမတွေနဲ့ ဟုတ်ချင်မှဟုတ်မယ် ထင်ပါတယ်။  ၁။ Protection Buddha / Overcoming Fear အနေအထား = ညာဖက်လက်တော်က တဒေါင်ဆစ်ကနေ မြှောက်ထားတယ်။ လက်ဝါးတော်က ရှေ့ဖက်ကိုပြထားတယ်။ အဓိပ္ပါယ်ဖွင့်တာ (၂) မျိုးရှိတယ်။ လက်ဝါးတော်က အကာအကွယ်ပေးနေတယ်။ နောက်တမျိုးက လောဘ၊ ဒေါသ၊ မောဟတရားကို ကျော်လွန်ပြီးဖြစ်တယ်။ ထိုင်နေပုံရော ရပ်တော်မူပါဖြစ်နိုင်တယ်။ ဘယ်ဖက်လက်တော်က ဆန့်ထားတာဖြစ်ဖြစ် ပေါင်ပေါ်တင်ထားတာဖြစ်ဖြစ်ရှိမယ်။ ၂။ Meditation Buddha / Serenity Buddha / Calming Buddha ကမ္မဌာ

မြို့တောင်မျက်နှာက ရေရောင်းမိန်းမ ထွက်ဆိုရန်စကားမှာ - သြော် - ဗာရာမည်ခေါ်၊ သည်ပြည်တော်မှာ၊ အကျော်ဇေယျ၊ ခေါင်မှာစွဲအောင်၊ မွဲတေလှတဲ့၊ ကျွန်မကိုယ်ငယ်။ တခါတရံ၊ လောကဓံမှာ၊ ကံမျက်စိလယ်လို့မှ၊ ပြောင်နိုင်တယ်မရှိ၊ ရေရွက်လို့ရောင်း၊ ဝမ်းကိုကျောင်းရတယ်၊ ခေါင်းကျိန်းလို့ရိခဲ့ပြီ။ ပဲစိတဝက်၊ ပြောင်းတဝက်နှင့်၊ ဆန်ပြက်သိကာ၊ ပါကောင်းလို့ ပါတော့တယ်။ ဟင်းလျာက ပီလော၊ လည်ချောင်းကို မြေလှန်၊ ဂလုံဆန်းအောင်၊ စုံကန်လို့ မျှောရတယ်၊ ကောလိုက်တဲ့ကံ၊ မုရင်းဆန်နှင့်၊ ပွဲရံချဉ်ပေါင်၊ ကျွေးနိုင်တဲ့မောင်များကို၊ လူ့ဘောင်တွင်တခါ၊ ကြိမ်စမ်းချင်ပါဘိ၊ ဇာတာထွန်းပေါ်၊ ကံနှိုးဆောင်လို့၊ မတော်တဆ၊ မုရင်းမောင်မောင်၊ ဦးချဉ်ပေါင်ရိ့့နှင့်၊ အိမ်ထောင်များကျခါမှ၊ ဝဝကြီးပေါင်းလန်အောင်၊ ဝမ်းစည်းစိမ်ခံတော့မယ်။ သြော် - တောင်ကြံမြောက်ကြံ၊ အရံတောက်တီး၊ ဆင်းရဲခန်းကို၊ နိဒါန်းသွယ်လို့၊ ဘယ့်နှယ်ပင် ညည်းသော်လည်း၊ ဆန်နီးမယ်မဟုတ်၊ ရေကြပ်ကြပ်ရောင်းနိုင်မှ ပြောင်းဆန်ကို ကုပ်မိမယ်၊ စုတ်ပေတောင့် ထမိန်၊ အစပ်ကတရာ၊ အဖောက ဗရဗျစ်၊ မှောင်ကျအောင်ညစ်ပါတဲ့၊ ပဆစ်အမ်ကို၊ သုံးလွန်းလိမ် ခါးတင်ထိုးလို့၊ ရေအိုးကိုရွက်၊ မူရာတော် နွဲ့နှောင်းနှင့်၊ ရေချိုရောင်းထွက်

ဒီပုံကို တင်နေကြတာ လူ ၂၀ လောက်ရှိပြီ။ စာမှန်အောင်သူ တယောက်တလေမျှမတွေ့ပါ။ အနောက်က ဆင်ထိန်းသခင်တဲ့။ နောက်က ဆင်ထိန်းလို့ ရေးရတယ်။ အမေရိကနှင့် ဗြိတိန်တို့ကို အနောက်နိုင်ငံတွေဟုခေါ်၏။ မြန်မာပြည်၏ အနောက်အရပ်မှာရှိကြ၍ဖြစ်ပါသည်။ အနောက်အရပ်မှာ နေဝင်ပါသည်။ သင့်နောက်မှာ သင့်နောက်ကျောရှိသည်။ ဆင်၏နောက်မှာ ဆင်မြီးရှိပါသည်။ ဆင်၏ရှေ့မှာ ဆင်စွယ်များရှိကြသည်။ ဒေါက်တာတင့်ဆွေ

တင်ထားတာကို ဖတ်ပါတယ်။ အကိုးအကား မြန်မာ့စွယ်စုံကျမ်း၊ အတွဲ (၁၃) ကိုလည်း ဖွင့်ပြီး တိုက်ကြည့်ပါတယ်။  ဟိုးမားသည်စာပေလောကတွင် ထင်ရှားသည့် အိလိယဒ်နှင့်အောဒဆီ (အော့ဒဆီ)အမည်ရှိ စွန်စားခန်းဖွဲ့ ကဗျာကြီး နှစ်ပုဒ်ကို စပ်ဆိုခဲ့သူအဖြစ် ကျော်ကြားသောဂရိစာဆိုဖြစ်သည်။ ရှေးခေတ်နိုင်ငံသမိုင်း ကျမ်းပြုဆရာကြီး ဟီရော့ဒိုးတပ် အလိုအရ ဟိုးမားသည် ဘီစီ ၈၅ဝ ပြည့်နှစ်ခန့်က အာရှမိုင်းနားဘက်တွင် နေထိုင်ခဲ့သော ဂရိအမျိုးသားဖြစ်သည်။ သို့ရာတွင်ဂရိသမိုင်းပညာရှင်တို့သည်ပင်လျှင် ဟိုးမားမွေးဖွားရာ အရပ်ကိုတပ်အပ် သေချာစွာမညွှန်ပြနိုင်ကြချေ။ ထိုကြောင့် စာဆိုကြီးအနိစ္စ ရောက်ပြီးနောက် မြို့ကြီး ခုနစ်မြို့က မိမိတို့မြို့သာလျှင် ဟိုးမားမွေးဖွားရာအရပ်ဖြစ်သည်ဟု အသီးအသီးအပြိုင်အဆိုင် ဂုဏ်ယူခဲ့ကြသည်။ ဟိုးမားသည် အရပ်ရပ်သို့လှည့်၍ မိမိ၏ကဗျာများကို ရွတ်ဆိုပြလေ့ရှိသော မျက်မမြင်အဖိုးအို (တစ်) ယောက်ဟူ၍ ပြောစမှတ်ပြုကြသည်။ ပညာရှင်အချို့ကလည်း ထိုကဗျာများသည် စာဆို တဦးတည်း၏ လက်ရာမဖြစ်တန်ရာ ဟူ၍လည်းကောင်း၊ စာဆိုအများက ထရိုဂျန်စစ်ပွဲအကြောင်းကို စုပေါင်းစပ် ဆိုထားခြင်း ဖြစ်သည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ယူဆကြသေးသည်။ မည်သို့ပင်ဖြစ်စေ၊ ဟိုးမားအမည်ရှိ ကဗျာစာဆို (တ

အဆင်သစ်စောင့်ထားတဲ့။ ကျွန်တော်လိုဘဲ သူများရေးတဲ့စာ အပြစ်လိုက်ရှာသူတဦးက ပို့ပါတယ်။ အစဥ်သင့်လို့သာ မှားကြသလား အောက်မေ့မိပါတယ်တဲ့။ စောစောက ပင်နီအတည်တွေနဲ့ ယောဆင်အဝတ်အစားတွေကို တင်ပြခဲ့သေးတယ်။  ယောနယ်ကို လှမ်းမေးဦးမယ်။ အဆင်သစ်တွေ ရောက်ပြီလားလို့။ ၁၉၉၀ တုန်းကလို ပင်နီနဲ့ ခမောက်ဒီဇိုင်းက ဟိုင်းသွားပြီ။  အပြာနဲ့ အဝါခံမှာ ဒုံးကျည်နဲ့ ယူကရိန်းဒီဇိုင်းက ခေတ်မီတယ်။ ဒေါက်တာတင့်ဆွေ

- စာပေနေပြည်မဟာ - စာအုပ်သမုဒ္ဒရာ - ရသစကြဝဠာ - ကဗျာဟိမဝန္တာတွေမှာ မြန်မာစာသတ်ပုံမှန်တာ အုတ်တချပ်သာသာ တွေ့ပါသည်။ ကွန်ဂရက်ကျူလေးရှင်း။ တူးဖေါ်ပြန်ထုတ် စာအုပ်တွေထဲမှာ မူရင်းသတ်ပုံမှန်နဲ့ဟာ သဲတပွင့်သာသာတွေ့ပါသည်။ ကွန်ဂရက်ကျူလေးရှင်း။ ကျောက်အုတ်တို့ ပြိုလေရာ သစ်တွေ၊ တစ်တွေနဲ့ ပြည်လည်တည်ဆောက်နေကြပါသည်။ ကွန်ဂရက်ကျူလေးရှင်း။  နေချင့်စဖွယ်ဖြစ်ပါသည်။ ကွန်ဂရက်ကျူလေးရှင်း။ ဒေါက်တာတင့်ဆွေ

သတ်ပုံမှန် ခတ်က ကဗျာ တဟားဟား တဖွဖွ တခစ်ခစ် တလဲ့လဲ့ သူ့ရဲ့တဘက်မှာ တနေ့သားပေါ့  တယောက်တည်း ဒေါက်တာတင့်ဆွေ

ပုံထဲကစာကို ကျွန်တော်ရေးတာ မဟုတ်ပါ။ သတ်ပုံမှန်တယ်။ ကွန်ဂရက်ကျူလေးရှင်း။ - ဖုန်းတလုံးဘဲလိုတယ် - နောက်တခုက လိုချင်တဲ့စိတ် မြန်မာစာ အမှန်တတ်လိုရင် အဲလိုစာမျိုးသာဖတ်ပါ။  - (တစ်)ပေါ်ကမဆင်းတဲ့ စာရေးဆရာတွေ ရေးတာတွေကို မဖတ်ပါနဲ့။ - (တစ်)ကနေမတက်တဲ့ ကဗျာဆရာတွေ ရေးတာတွေကို မဖတ်ပါနဲ့။  - (တစ်)သက်တာစာပေဆုရ စာအုပ်တွေကို မဖတ်ပါနဲ့။ ဒေါက်တာတင့်ဆွေ

စလေဦးပုည နမောတဿ ဘဂဝတော အရဟတော သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓဿ။ ကမလံ ကမလံ ကတ္တုံ၊ ဝနဒေါ ဝနဒေါ မ္ဗရံ။ သုဂတော သုဂတော လောကံ၊ သဟိတံ သဟိတံ ကရံ။ ။ ဟူသော အလင်္ကာပါဠိ၊ လာရှိသည်နှင့်အညီ။ နီလာ မြသား၊ ပြယား ရတနာ၊ မာလာမကုဠ၊ ဒုမ္မာရပန်းခိုင်၊ အဆိုင်အဆိုင်၊ ညှာပြိုင်ရုံးညီ၊ ကုံးသီချယ်တန့်၊ တကန့် တကန့်၊ ငှက်ခါးတောင် ဖြန့်သကဲ့သို့၊ စိမ်းဖန့်ဖန့်အလျှံ၊ ရွှေဝတ်ဆံမှ၊ ကုကုင်္မံရည်၊ ကြည်ကြည်ဧချို၊ ပန်းယက်ယိုသော၊ ကြာညိုတောတထပ်။  ။ သန္တာနှုတ်ကွေး၊ ယုန်သွေးတရှိ၊ ကောဝိဠာပွင့်၊ တျာတျာရင့်သော၊ ကြက်မင့်ဥသျှောင်၊ ပန်းရောင်လွင်လွင်၊ လောဟိတင်မဏိရတ်၊ တွတ်တွတ်နီမြန်း၊ မင်္သစန်း အသား၊ ပတ္တမြားကျောက်အမွန်၊ သိန်းတန်သပြာ၊ ကမ္ဗလာရွှန်းသစ်၊ တကျွန်းဖြစ်ဖြင့်၊ ဝန်းရစ်ပတ်ခြံ၊ ရံသကဲ့သို့၊ စက္ခုဝိညာဏ်တည်းဟူသော ဝတ်ယက်ယူသတ္တဝါ၊ ငှက်လိပ်ပြာတို့၏၊ နားရာပြီပြီ၊ ရှုစအီသော၊ ကြာနီတော တထပ်။  ။ စိနရဋ္ဌ၊ ဂန္ဓာရတိုင်း၊ ယွန်းတို့ဂိုဏ်းနှင့်၊ နက်ရှိုင်းဘူမိရဌ်၊ ၀သုဓာတ်မှ၊ လူနတ်မကျို၊ ကပ္ပါလိုဖြင့်၊ နကိုယ်ဓမ္မစစ်၊ ကတ္တားဖြစ်သော၊ ကျူနှစ်ဘော်စင်၊ ငွေကျောပင်ကဲ့သို့၊ မြူမင်မချယ်၊ တင့်တယ်သန့်ရှင်းစွာ၊ ဃာနဝိညာဏ်၊ နာမက္ခန်နှင့်တကွ၊ ပသာဒတို့နှင့်၊ အောင်ပ, ကုလား၊ ဆွေသား

ပုံနဲ့အတူ တင်တဲ့သူကတော့ (တစ်)ဘာသာလို့ ရေးတယ်။ ကျွန်တော်တို့ဆယ်တန်း ၁၉၆၄-၆၅ ခုနှစ်မှာ တဘာသာကို တဘာသာလို့ မရေးလို့ကတော့ စာမေးပွဲကျမယ်။  စောစောကလည်း ဦးပုညရေးတဲ့ ဆဒ္ဒန်ဆင်မင်းအကြောင်း တင်သေးတယ်။ မုဆိုးတပိုင်း မိန်းမရိုင်း။ ဆက်ပြီးလတ်သော်၊ ဆဒ္ဒန်ဆင်မင်း၊ မှာရင်းစကား၊ အကြောင်းများကို၊ မထားမချန်၊ စေ့စုံအောင်ပြန်သည်တွင်၊ ဗိမာန်နန်းဘွား၊ သုဘဒ္ဒါမိဘုရားသည်၊ စကားရှေ့နောက်၊ ပြန်လှန်ကာ ထောက်လတ်သော်၊ နောက်နောက်ကျိကျိ၊ နှလုံးတော်ရှိလှ၍၊ မဏိခြယ်စီ၊ သိင်္ဂီရိုးညှောက်၊ အံ့လောက်ဆန်းပြား၊ ရွှေယပ်မားဖြင့်၊ သနားစိတ်ဝင်၊ ခံယူတင်ပြီး၊ ရင်ခွင်တော်၌၊ စွယ်တော်ကို ပိုက်ပြန်၍၊ တစိုက်စိုက် ရှုရင်းပင်၊ ပြုမိသည့် ဖြစ်ထွေ၊ လင်သေသည့် အကြောင်း၊ ဘဝဟောင်းက၊ ငယ်ပေါင်းပြီပြီ၊ လည်ချင်းမှီ၍၊ နာရဏီခိုင်၊ အင်ကြင်းမြိုင်နှင့်၊ မြဆိုင်ပညောင်၊ ရွှေဂူချောင်ဝယ်၊ ဆွေမောင်နှင့်မယ်၊ ကျီစယ်သမှု၊ ပန်းခိုင်လု၍၊ ကယုကယင်၊ ချစ်တုံ့တင်လျက်၊ ကြင်ကြင်လည်လည်၊ ပျော်ဖူးခဲ့သည်များကို၊ ကြံစည်စေ့စေ့၊ တစိမ့်စိမ့် အောက်မေ့၍၊ တငွေ့ငွေ့ ဆင်ခြင်၊ ပူစကို ငင်မိလျှင်၊ ပူပင်လယ်ပွေ၊ လှိုင်းဘောင်ဘင် ဝေသောကြောင့်၊ မဖြေနိုင် မဆည်နိုင်၊ သည်းဆိုင်မှာ လောင်ခြစ်၊ ကျမ

မုံရွာသူတယောက်ရေးတာ ဖတ်ပြီး သတ်ပုံစာအုပ်တွေ လှန်ရတယ်။ လက်ဖက်ရည်ဆိုင်ကနေ ဝယ်ပေးလိုက်တယ်။ ပေါင်မုံ့ကြက်ဥကြော် ၁ ချပ်ကို ၁၂၀၀ ကျပ်ပေးခဲ့ရတယ်။ အပြန်ကြ ငြိုးလာတာ ဒီလောက်လွယ်တဲ့ဟာ အိမ်မှာလုပ်ကျွေးအုံးမယ်တဲ့။ ငြိုးသတ်ပုံ မှန်တယ်။ အပြန်ကျက မှန်တယ်။ အပြန်ကျ ဝယ်လာတာတွေကို အတူတူစားကြမယ်။ ညိုးညိုးညံညံ ညိုးညိုးညိတ်ညိတ် ညိုးညိုးညီးညီး ညှိုးချုံး ညှိုးငယ် ညှိုးကြုံ ညှိုးမြန်း ညှိုးသမ်း ညှိုးခြောက် ညှိုးရော် ညှိုးရော်ခွေပြောင်း ညှိုးနွမ်း ညှိုးနွမ်း ငြိုးငြိုးငြိမ့်ငြိမ့် သာသာယာယာ ငြိုးသူရန်ဘက် ငြိုးတေးထားသည် ရန်ငြိုးဖွဲ့ ရတုဘုရင် (ဂီတနက်သန် ကိုစောညိန်း) ရော်ရွက်ဝါ မြညှာညောင်းကာ ညှိုးရော်ခွေပြောင်း နွေနှောင်းရာသီမှာ လေယူနှင်ကာ ကြွေကာဝဲကာ အဆင်းရွှေမှုန်ရောရာ မြေသို့သက်လျှော လွမ်းဘွဲ့သာမောစွာ။ မိုးဦးပဇ္ဇုန်ဒေဝါ မာန်ဟုန်တော်ပျိုး မင်ခိုးရည်လဲ့လဲ့ကာဝိုင်းလို့သာ မှုန်ပြာဝေမှိုင်း ခုလိုတိမ်မျိုးဆိုင်းမှဖြင့် ကသိုဏ်းကွက်ဆင်ကာ နတ်သျှင်ကို မြင်ယောင်မိပြန်တာ ကဗျာသီကျွေး စာပလီတေးတွေနဲ့ ရေးဖွဲ့ဟန်ကို ပြန်လှန်ကာသာ ထင်တရေးရေးနဲ့ လွမ်းမိုးစွေလို့ရွာ မဖြေနိုင်ပါ ကိုယ်တော်တိုင်မှာ သောကရဲ့စေစားချက်နာ စစ်မြေကွာဝေး ဆွေးလ

ပုံအလှတွေက အလွန်ကြည့်လို့ ကောင်းလှတယ်။ ဓါတ်ပုံပညာရှိသူက ရိုက်မှသာ ပိုလှတယ်။ အလွန်လှတဲ့ ရွက်အို ရွက်ပျိုတွေထွက်နေတဲ့ သစ်ကိုင်းတော့ အားနာတယ်။ နဂိုရှိမှလည်း နကိုင်းထွက်တယ်။ လှတာမက်တော့ ညစာခက်သတဲ့။ မန္တလေးတော့ အားနာတယ်။  ကျုံးရေပြင်မှာ ရာဇဝင်ထင်ကျန်ရစ်နေပေသည်။  ကုန်းဘောင်မင်းတို့အကြောင်းသာမက ဆေးကျောင်းသားတွေလည်းပါ၏။ ဆေးကျောင်းသူတွေလည်း ပါတာပေါ့။ ဒေါက်တာတင့်ဆွေ

သူငယ်ချင်းတယောက်က သရက်ပင်နဲ့ သရက်သီးပုံတွေ တင်တယ်။ သူလည်း ဆရာဝန်။ အစားကြိုက်သူ။ ဒီမှာတော့ဗျာ တနှစ်ပတ်လုံး သရက်သီးဝယ်လို့ရတယ်။ အညာသူအိမ်ရှင်မက ခဏခဏဝယ်တယ်။ သရက်သီးက အညာကလာတော့ မဟုတ်။ မက်စီကိုကတဲ့။ တနှစ်လုံးစားရတာ ကောင်းပါရဲ့ ရာသီစာလို့ ခေါ်မရ။ ဒီမှာ စိန်တလုံးမဟုတ်။ ပင်ထက်မှည့် မဟုတ်။ အိမ်ခန်းတွင်း အပူချိန်မှာ အလိုလိုမှည့်လာမယ်လို့ အညွှန်းမှာပါတယ်။ ကြာကြာထားသိုချင်ရင် အပူချိန် ၅၂ အက်ဖ် (၁၁ စီ) မှာ ထားပါတဲ့။ ခပ်ရွမ်းရွမ်းဖြစ်လာပြီ။ မနေ့က ခပ်စိမ်းစိမ်း။ ခပ်ယွင်းယွင်းလို့ အသံထွက်တယ်။  ပင့်ထက်မှည့်နည်းက အော်ဂဲနစ်မှည့်နည်း။ အော်ဂဲနစ်စာလုံးကို ဘာမှန်းမသိခင် ငယ်ငယ်က တောမှာ ပင့်ထက်မှည့် သဘောင်္ာသီး၊ သရက်သီးနဲ့ ငှက်ပျောသီးတွေ စားရတယ်။ ပိုပြီး ဆော့နိုင်တယ်။  ငယ်စဉ်ကပါပဲ ငှက်ပျောသီးအုပ်နည်း လူကြီးတွေလုပ်ကြတာ မြင်ဖူးတယ်။ စဉ့်အိုးကြီးထဲမှာ အပေါ်ကနေ ပွဲ့လျက်သုတ် ရေပုံးစုတ် အစလေးတွေကို မီးရှိှု့ပြီး အဖုံးအုပ်ထားကြတယ်။ ပွဲညက်သံထွက်တယ်။ ရေပုန်း မဟုတ်။ ငှက်ပျောခိုင်အညှာမှာ သံပူချောင်းရိုက်တာလည်း လုပ်ကြတယ်။ သရက်သီး၊ သြဇာသီးကို ဆန်အိုးထဲထည့်ထားကြတယ်။ ပန်းသီးတို့ စထောဘယ်ရီတို့ကို စာထဲမှာတောင် မဖတ်ဖူးတဲ့ အရွယ်

ဘုရားလောင်းဆဒ္ဒန်ဆင်မင်းသည် မြားလာရာလမ်းကို ကြည့်သဖြင့် သိတော်မူရကား၊ မဟာသုဘဒ္ဒါအား ထပ်မံထိခိုက်မည်စိုး၍ အခြားသို့ ဖယ်ရှားစိမ့်သောငှါ အမျက်ထွက်လေဟန်ဖြင့် ရန်သူကိုရှာစေလေ၏။ ဆင်မင်းသည် မြားလာရာ အောက်အရပ်သို့ ခွာတော်နှင့်ရှပ်သဖြင့် ဥမင်ထဲရှိမုဆိုးကို မြင်သောအခါ နှာမောင်းဖြင့် ဆွဲယူတော်မူ၏။ မုဆိုးလည်း မိမိကိုယ်မှ သင်္ကန်းကိုခွာလျက် နှာမောင်းပေါ်သို့ တင်လိုက်၏။ ဆဒ္ဒန်ဆင်မင်းသည် သင်္ကန်းကိုမြင်ရုံမျှနှင့်ပင် အမျက်ပွားမိသည်ကို ချုပ်တည်း၍မုဆိုးအား အကြောင်းအရင်းကို မေးမြန်းလေ၏။ ထိုအခါ မုဆိုးသည် သုဘဒ္ဒါမိဘုရားက ဆဒ္ဒန်ဆင်မင်း၏ စွယ်တော်ကိုအလိုရှိ၍ စေခိုင်းကြောင်းကို လျှောက်ထားလေရာ၊ ဘုရားလောင်းဆင်မင်းသည် မိမိ၏အစွယ်ကို မိမိဖြတ်၍၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်၏ ရရာရကြောင်း အထောက်အပံ့ဖြစ်စေသတည်းဟု ဆုတောင်းလျက်၊ မုဆိုးအားပေးလှူပြီးသော် အဆွေတော် သောနုတ္တိုရ်၊ - မောင်မင်းသခင်၊ ပလ္လင်ညာရံ၊ စံပေသည့်နတ်၊ မယ်သုဘဒ်ကို၊ ဆတ်ဆတ်သဘော၊ ငါမှာတိုင်းပြောပါလေ။ တောဟေဝန်ချောင်၊ မြိုင်သာခေါင်တွင်၊ ငွေတောင်ကြီးသွင်၊ ခင်မလင်ကို၊ အရှင်လတ်လတ်၊ သင်စေ၍သတ်ခဲ့ပြီ။ စွယ်တော်ဓာတ် နှစ်ချောင်း၊ ခြောက်ရောင်မောင်းကိုလည်း၊ ၎င်းဆင်ကြီး၊ မသေခင်ဖြတ်လှီး၍၊ သ

- ၃၁-၃-၂၀၁၆ နေ့က ရောက်လာ၊ ဗမာပြည် ညီဆီကပို့တာ။  - ပင်နီတွေများစွာ၊ တမိသားစုလုံးအတွက်တဲ့ဗျာ။ - အဝေးမှာအနေကြာ၊ နွေမှာ မင်္ဂလာယူဖို့ပါ။  - ၂၀၁၈ မှာ ပြည်တော်ပြန်တော့ ပင်နီမဝတ်ခဲ့ရပါ။ ဒေါက်တာတင့်ဆွေ ၃၁-၃-၂၀၁၆ ၃၁-၃-၂၀၂၂

စာမေးပွဲမေးခွန်းတခုပို့ပြီး ပြောပါသည်။ ကျွန်တော်တို့လဲ မြန်မာစာမှာအမှတ်မရမှာစိုးလို့ တစ်ခဲ့တာ။ • ကမ္ဘာလုံးကြီးသည် ပထဝီစာအုပ်ထဲမှာ လုံးဝန်း၍ လက်ဖက်ရည်ဆိုင်မှာ ပြားပါသည်။ • တိုင်းပြည်၏စီးပွားရေးသည် လုပ်သားပြည်သူ့နေစဉ်သတင်းစာတွင် နေ့တိုင်းအောင်မြင်၍ မိသားစုထမင်းဝိုင်းမှာ အနပ်တိုင်း စပါးလုံးတွေမြင်ရပါသည်။ • ငြိမ်းချမ်းရေး အစည်းအဝေးများတွင် တိုင်းရင်းသားဝတ်စုံနှစ် စစ်ဝတ်စုံများကို တောက်ပသစ်လွင်စွာ မြင်ကြရ၍ မြေပြင်တွင် ဗုံးခိုကျင်းများနှင့် မီးလောင်ခြင်းခံထားရသည့် ကျေးရွာများကို မြင်ကြရပါသည်။ • ကိုဗစ်သည်လည်းကောင်း၊ ကင်ဆာသည်လည်းကောင်း ဆေးကျောင်းမှာ သင်ယူရတာခက်ခဲလှပြီး ဖေ့စ်ဘွတ်တွင် အလွန်လွယ်ကူပါသည်။ • သတ်ပုံတို့သည် မြန်မာစာမေးခွန်းတွင် တစ်၍ ဟံသာဝတီတိုက်ထုတ်စာအုပ်များတွင် ပြေပြစ်ပါသည်။ ဒေါက်တာတင့်ဆွေ

မြို့လယ်ခေါင်မှ ဇာတ်ရုံကြီးတခု တရေးနိုး အသက်တချောင်း ဒေါက်တာတင့်ဆွေ

- အာတလွတ်ဥ - အာတာလွတ် - အာဒါလွတ်  ဒေါက်တာတင့်ဆွေ

ကျီးညိုပြာပြာ၊ တေးသံသာနှင့်  အာကာတခွင်၊ ဝဲပျံရွှင်၍  လေယာဉ်စီးကာ၊ နေချိန်မှာတည့်။ မိုးကအုန်းအင်း၊ လေရုန်းရင်းနှင့်  မာန်တင်းနေကြ၊ သောကာလဝယ်  ကျီးမြပြာညို၊ ဘယ်မှာခိုပါ့။ အတောင်စိုစို၊ ရွှေကျီးညိုလည်း  မိုးခိုစရာ၊ မမြင်ပါခဲ့။ မိုးလေပြင်း၍ သီချင်းကြည်မြ၊ အ-အာ-အ ဟု  နှုတ်မှမြိုင်မြိုင်၊ မဆိုနိုင်ခဲ့။ အုန်းပင်တန်းလည်း လှုပ်ယမ်းသည်မှာ၊ သွက်သွက်ခါပေါ့  ဘယ်မှာခိုနား၊ ဖြစ်နိုင်ငြားအံ့။ တန်ဆောင်းအိုတွင် မိုးခိုနိုင်ရန်၊ လေညာဆန်၍ တောင်ပံလှုပ်ခတ်၊ ပျံခဲ့လတ်လည်း ကျိုးပြတ်ပျက်စီး၊ တန်ဆောင်းကြီးမှာ  ပြိုပြီးလျက်သာ၊ မြင်ရပါ၏။ ကောင်းကင်လမ်းကြောင်း၊ အတောင်ညောင်းမျှ ခိုအောင်းစရာ၊ တရှာရှာနှင့်  ညိုပြာမည်းနက်၊ အိုကျီးငှက် ဆက်၍လေဆန်၊ ပျံသာပျံလော့  အတောင်ပံကျိုး၊ အသေဆိုးနှင့် မြေထိုးစိုက်၍ ကျပါစေ။ သင်မရှိလည်း သင်၏ ဂီတ၊ အ-အာ-အ သည် ချိုမြနှုတ်ကြွယ်၊ သနားဖွယ်ဟု သို့နှယ် ကျန်ရစ်ကြလိမ့် တကား။ (တင်မိုး) ကျီးမည်းညိုပြာ (တစ်)အာအာ မဟုတ်။ ဒေါက်တာတင့်ဆွေ

(တေးရေး ဦးရင်လေး) မြူမှောင်ဝေကင်း ငွေအဆင်းဆန္ဒ ပြည်ထောင် တိုင်းမြန်ပြည် ငြိမ်းချမ်းအောင်ဆု သွန်းအခါရေ အေးစေကြောင်း လောင်းတဲ့လုံမေ ထူးထူးကဲကဲ လှကြပါစေ အဆင်ပြေ မြင်ရသူ ကြည်နူးလောက်ပေ သံသာ ချိုမြမြ ဆိုတေးလေးတွေ မန်းမြို ့သူရဲ ့ဂုဏ်နဲ ့ညီပေ ယဉ်ကျေးသူတွေ မနှစ်ကပဲ လောင်းခဲ့တာတွေ အေးအေးမြမြ မမေ့တဲ့နိုင်ပေ သင်းပျံ့ပေ ရွှေပန်းပိတောက်တွေ တွဲရွဲနဲ့လေ ဆင်မြဲမြန်းကာ လှတဲ့မေ ငွေငန်းမောင့်ကို လောင်းတဲ့ရေ ဘေးဘယာဝေးကွာ ကင်းစင်ပမယ် လေ သင်းပျံ့နေ ရွှေပန်းပိတောက်တွေ တွဲရွဲနဲ့လေ ဆင်မြဲမြန်းကာ လှတဲ့မေ ငွေငန်းမောင့်ကို လောင်းတဲ့ရေ ဘေးဘယာဝေးကွာ ကင်းစင်ပမယ် ဒီရေပွဲ သင်္ကြန်ရေ။   ။ ဘယ်သီချင်းမဆို နောက်ခံစာသား မှန်တာရှားတယ်။ အတီးမှာတော့ သတ်ပုံမမှန်တာ မပါလောက်ပါ။ မြူမှုန်ဝေကင်းလို့ ရေးထာတာလည်း တွေ့ရတယ်။ မြန်မာစာ ဘေးဘယာဝေးကွာ ကင်းစင်ပပါစေ။ ဒေါက်တာတင့်ဆွေ

• နှစ်တရာ၏ တစိတ် နှစ်ဆယ့်ငါးနှစ် ငွေရတုသဘင် • လတထောင်၏ တစိတ် လပေါင်း နှစ်ရာ့ငါးဆယ်တွင်လည်း ငွေရတုသဘင် • ရှိနေသေးသည်ကတကြောင်း • တလက်မမျှ မလျော့ပေါ့သေး • ရှုမဝသက်တမ်းတလျောက် လတရာပြည့်မှ တခါသာ ၁၀-၂-၁၉၆၈ နေ့က ရှုမဝမဂ္ဂဇင်းမှာ ရေးတာဖြစ်ပါတယ်။ ရှုမဝအပါအဝင် အရင်ထုတ်မဂ္ဂဇင်းတွေအားလုံးက မြန်မာစာသတ်ပုံန်ခဲ့ကြပါတယ်။ အခုတော့ မြန်မာစာကို ချစ်သူက နည်းသွားပြီ။ ဒေါက်တာတင့်ဆွေ

ကျွန်တော်တို့ ငယ်စဉ်ကလည်း လမ်းဘေးရေအိုးစင်တွေရှိတယ်။  ပုံထဲကလိုနေရာတွေမှာလည်း ရှိတယ်။ ပုံထဲက အမျိုးသမီးမျိုးကလည်း အမျိုးထဲမှာပါရှိတယ်။  ကျွန်တော်လည်း အဲလိုရေအိုးစင်ကနေ ရေသောက်ခဲ့ဘူးတယ်။ ထန်းလက်မိုးအောက်မှာ နေခဲ့ရဘူးတယ်။ ကွာခြားတာတခုက သောက်ရေခွက်။ ပလပ်စတစ်ခွက်က နောက်မှပေါ်တယ်။ ဒန်ခွက်အရင်က အုန်းမှုတ်ခွက်တဲ့ သောက်ရတယ်။ ထနောင်းပင်ကြီးက အသက်ရနေပြီ။ တိုင်းပြည်ကြီးလည်း လွတ်လပ်ရေးရတာကြာပြီ။ တိုင်းပြည် တိုးတက်လာသလော။ စေတနာသာ မအိုတာ။ ဒေါက်တာတင့်ဆွေ

TRAMADlL ဒီဆေးဘယ်မှာရောင်းလဲ မကနမှာရှာလို့မရလို့ပါ (မကန) ကို ဖတ်တော့ သိပ်နားမလည်း။ အတော်ကြာမှ ကချင်ပြည်နယ်မြို့တော်ကို ပြောသလား ထင်မိတယ်။ အဲဒါလည်း မှားချင် မှားမယ်။ ဟိုတနှစ်က နှမတယောက်က POL လို့ရေးတာကို မေးယူရတယ်။ ပြင်ဦးလွင်တဲ့။  (မအလ) လည်း အတူတူဘဲ။ အများနားလည် သဘောပေါက်တဲ့ မန္တလေးကို မန်းလို့ရေးတာက တော်သေးတယ်။ ပဲခူး နဲ့ ဗဂိုး ကိစ္စမရှိ။ (ပခ) လို့ရေးရင် ပခန်းလည်းဖြစ်နိုင်တယ်။ ပခုက္ကူ ကို (ပခက) လို့ရေးရင် ပခန်းကြီးလား တွေးမိမယ်။ ကျွန်တော်က အိန္ဒိယကနေ အင်ဒီယာနာကို ရောက်လာတော့ Indi နဲ့ Indy အတော်ဂွကျတယ်။ တရားဝင် ခေါ် မှတ်ပုံတင်ထားတဲ့အမည်၊ ပေးတင့် လုပ်ထားတဲ့ အမည်တွေကတော့ သပ်သပ်ရှိတယ်။ GPS မှာ ရှာတဲ့အခါ တလုံးလွဲရင် မှားတယ်။ စျေးရောင်းသူတွေက Deli လို့ရေးကြတာ မဟုတ်မမှန်ပါကြောင်း ရေးရတယ်။ Deli ဆိုတာ စားစရာဆိုင်။ နောက်တခုက ဂရု ကို GP လို့ရေးနေကြတယ်။ ဆရာဝန်ဆိုတော့ General Practitioner ကိုယ်ပိုင် ဆေးခန်းဖွင့်တဲ့ ဆရာဝန်လို့သာ တသက်လုံး သုံးလာတာ။  ဂျစ်ကားကိုလည်း GP (Government Purposes or General Purpose) လို့ခေါ်သေးတယ်။ ယူအက်စ်အေမှာတော့ စာတိုက်လိပ်စာရေးတဲ့အခါ တရားဝင်အတိုကောက် အတိအကျ ရေးမှသာ စာရောက်

• တကန့်တကန့်ကို အာယုကပ်တပ်ဟုခေါ်သည်။ • အသချေင်္ယျတကပ်ဖြစ်၏။ • မဟာကပ်တကပ်ဟု ခေါ်၏။ (သို့မဟုတ်) တကမ္ဘာဟုလည်း ခေါ်၏။ မကြာမီမှာ စေတသိက်ကို စသတ်နဲ့ ရေးလာကြလိမ့်မည်။ ဒေါက်တာတင့်ဆွေ

ဓားတန်းဦးသန့်က အခုလိုပြောခဲ့ပါတယ်။ (ဆူးငှက်) ဓါးတန်းလို့ရေးတာကတော့ မမှန်ပါ။ မန္တလေးမှာ ဒါးတန်းရပ်လို့ရှိတယ်။ သူငယ်ချင်းတွေ နေကြတယ်။ မကြာခဏရောက်ခဲ့တယ်။  ဒါးတန်းဘိလပ်ရည်လို့ရှိခဲ့တယ်။ မြန်မာစာအဖွဲ့က လက်ရှိသုံးသတ်ပုံစာအုပ်သစ်ထုတ်ကတည်းက ဒါးစာလုံးမှန်သမျှကို ဓါးလို့ပြောင်းနေကြတယ်။ မမှန်ပါ။  မင်းဆွေရေးတဲ့ ဓါးစာအုပ်ကိုလည်း ဓါးလို့ပြင်ထုတ်ကြတယ်။ မလုပ်ကောင်းပါ။ ဒါးကလို့ ကနေ့ထိ ရှိပါတယ်။ မြန်မာစာ ဒါးတုံးသွားပြီ။ ဒေါက်တာတင့်ဆွေ

၂၀၁၉ ခုနှစ်က ရေးထာတာ ပြန်တွေ့ပါတယ်။ ပြည်သူ့ဆိုင်မှာတန်းစီဖူးသလား၊ သမဝါယမဆိုင်မှာတန်းစီဖူးသလား၊ ဆန်ဝယ်ဖို့တောင် စာအုပ်တွေကိုထပ် လူတွေ တန်းစီရမယ်။ ငစိန်၊ မီးဒုန်း၊ ဆင်းရဲသားတွေစားကြတယ်၊ ငကျွဲကစျေးကြီးမယ်။ လိပ်ပြာတောင်မှာ ခွဲတမ်းနဲ့ ဝယ်ဖူးသလား၊ ကုန်တိုက်မှာတန်းစီဖူးသလား၊ စျေးပေါပေါနဲ့ တဂါလံ ၁၈၀ ဆိုတာ ပြည်သူတွေငွေနဲ့ နားလှည့်ပါးရိုက်တဲ့ ဆိုရှယ်လစ်ရဲ့လှဲ့စားချက်၊ စသဖြင့်ရေးထားတာ ဖတ်ရတယ်။ ကျေးဇူး။  အဲတာ တကယ့်အဖြစ်အပျက်မှန်။ ၁၉၈၈ အထိကြာခဲ့တယ်။ ကျွန်တော်က အစကနေအဆုံးထိ ဖြတ်သန်းခဲ့ရတာ။ ကောလိပ်သွားမဲ့ ကျောင်းသားတွေ အဝတ်အစားခပ်သန့်သန့်ကို တဝတ်စာဝယ်ယူခွင့် တနှစ်မှာ တကြိမ်တိတိရကြတယ်။  တချို့က နောက်ကြောင်း မပြန်နဲ့ပြောတယ်။ တချို့က ပြီးပြီးသာတွေထားလိုက်တဲ့။ အရင်က မှန်ခဲ့တာတွေပါ ထားရမလို။ အဲဒီဆိုရှယ်လစ်ခေတ်မတိုင်ခင်က မြန်မာစာသတ်ပုံတွေကို ယူနီဖေါင်းဝတ်မခိုင်းပါ။ တရားမဝင်ကြေညာခံရတဲ့ ငွေစက္ကူတွေမှာ တကျပ်၊ တဆယ်ကျပ်၊ တရာကျပ်လို့ ရိုက်ထားတယ်။ သမိုင်းကို မသင်ချင်၊ မသိချင်တာဟာ အ,လို့။ တန်းစီတိုးစားစံနစ်ဖြစ်အောင်လုပ်ခဲ့သူတွေ လိမ်တာခံချင်ကြလို့။ အဲလိုလုပ်ခဲ့သူတွေဟာ ယူနီဖေါင်းဝတ်ထားကြတယ်။ တချို့က ချွတ်ထားသူတွေ။ 

မရမ်းသီး ၁၀သားကို ခြမ်းပြီး အစေ့ထုတ် ရေဆေး ရေစစ်ကာ ပါးပါးလှီးထားပါ။ ကြက်သွန်နီ ၃လုံး ပါးပါးလှီး ငပိ ကွမ်းသီးလုံးခန့် ငံပြာရည် ပုစွန်ခြောက်လက်တဆုပ်ခန့်ထောင်း သကြား အချိုမှုန့် (သို့) ကြက်သားမှုန့် နနွင်း ငရုတ်ပုထောင်း ဆီတို့ကို အိုး ၁ လုံးထဲထည့်၍ ရောနယ်ကာ မီးဖိုပေါ်တင်ပါ။ အနည်းငယ်နွမ်းပြီး ရေခန်းလျှင်ရေလိုသလောက်ထည့်၍တည်ပါ။ ဆီပြန်၍မရမ်းသီး စိတ်ကြိုက်အနူး အရသာ အနေတော် ဖြစ်လျှင်ငရုတ်သီးစိမ်း ထည့်၍ချပါ။ ချက်ကြည့်ကြစို့ (အိမ်ရှင်မ) ရေးတာလည်း မှန်လို့ ကွန်ဂရက်ကျူလေးရှင်း။ စားကောင်းမည်း။ မျိုချသော် တစ်နေမည်မဟုတ်။  အိမ်မှာချက်ရင်တော့ သကြား အချိုမှုန့် (သို့) ကြက်သားမှုန့်တွေ ပါမည်မဟုတ်။ ငပိကောင်းရင် ရသည်။ အချိုမှုန့်ထည့်သမျှ ဟင်းတိုင်းက အရသာတူဖြစ်နေမယ်။  မရန်းသီးလို့ရေးတာက ပိုမှန်တယ်။ ဒါပေမဲ့ အမှန်လို့သိသူက ရှားတယ်။ ဒေါက်တာတင့်ဆွေ

သာသနာ့အမှုထမ်းများလည်း မြန်မာစာ ပါဠိစာတွေကို မှန်စွာရေးသားခဲ့ကြသည်။ • အဖွဲ့ဝင် ဆရာတော်တပါးပါး • ပုဂ္ဂိုလ်တပါးပါးကို • နာယက ဆရာတော်တပါးပါး • တဂိုဏ်းတည်းသာ • နာယကဆရာတော်များမှတဆင့် ဒေါက်တာတင့်ဆွေ