ဆရာဝန်တွေက အရာရာတိုင်းကိုတော့ ရှင်းပြနိုင်ကြခြင်း မရှိပါ
![Image](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgsjc09bZ7NjohOzPKrZQM3CCYDKVWNZ-M332cJpuDeyG5JKN9iNTOh8P59rxyfjjJoAaABt02UOGvKYDk26jOtxeRPhkt_MmOrG7zZ-mizEpdc8i-yDxhFBBNc4mU-m8FVMLlChbez8XQzH-7vs-W3ORyXBqOfS8OgCZwWW-_oOzGheZ-NKk_inFx7fo0/s1600/download%20(2).jpeg)
ဒေါက်တာရှင့် အမေက အသက် ၈၁နှစ်ပါ အသက် ၆၀ အရွယ်မှ နှလုံးသွေးကြောကျဥ်း သွေးတိုးရောဂါရှိပါတယ် အသက် ၇၅ နှစ်ခန့်မှ နှလုံး အစို့ရှင်(အဆို့ရှင်)ကျယ် လာပါတယ် အသက် ၈၀ ခန့်မှာ ကျောက်ကပ်အားနဲ အဆုတ်ရေအနဲငယ်ဝိုင်းလာပါတယ် လည်ပင်းဖောက်ပြီးကျောက်ကပ်စဆေးပါတယ် နေကောင်းသက်သာတယ်ပြောပါတယ် တလပြည့်တဲ့အခါ တကိုယ်လုံးဖောရောင် ဆေးရုံပြန်တက်တဲ့ထိ စကားပြောဆိုဆက်သွယ်လို့ရပါတယ် အမေ့မှာ လူကြီယသတိမေ့ရောဂါလဲ အရင်ထဲကမရှိပါ ဆေးရုံရောက်ပြီး ဒုတိယ ရက်မှာသတိလစ်သွားပါတယ် ဆေးရုံက ဦးဏှောက် (ဦးနှောက်)သွေးကြော ပိတ်တယ်ပြောပါတယ် ငြီးသံလို ဟောက်သံလိုအသံများတောက်လျောက်ဖြင့် ၁၃ ရက်မြောက်မှာ အမေဆုံးပါတယ် ဝေဒနာပေါ်အသိ သတိရှိပြီး ဆုံးမှာကိုသိပြီးဆုံးတာပါလား အိပ်မောကျနေတုန်း(တုံး)မသိလိုက်ခင် အသက်ထွက်တာပါလား ဆိုတာ ဆေးပညာအရ သိလို့ရရင် သိချင်လို့ပါ ကျမတို့တွေ အိပ်မက်ဆိုးမက်နေစဥ် နိုးသွားရင် လွပ်လပ်သွားသလို မနိုးဘဲ အချုပ်နှောင်များဖြင့် သေဆုံးမှာစိုးလို့ပါ ဒေါက်တာ့ကို အားကိုးပါတယ်ရှင့် မျောနေတဲ့ ၁၃ ရက်မှာ တခါတရံ ဖြစ်ဖြစ် လက်ရှိအခြေအနေ အပေါ် အသိ သတိဝင်လား သိချင်လို့ပါ ဒေါက်တာရှင့် လူကြီးသတိ