အနီနဲ့အပြာ
လက်ထဲမှာရှိတဲ့ ဆရာမောင်စွမ်းရည် အနီနဲ့အပြာ ကဗျာစာအုပ်ကို ၁၉၆၄-၆၅ မှာထုတ်တယ်။ (တ) ကို (တ) လို့သာရေးတယ်။
(၁)
ဘုရားရှေ့မှ၊ လည်ဆံဖွ၍
ခေါင်းကြွ ရင်မောက်၊ အမြီးမြှောက်လျက်
ဟောက်တော့မည့်ပုံ၊ ခုန်တော့မည့်လား
မာန်ဝံ့ကြွားသည်
အုတ်သားခြင်္သေ့ ခန့်ပါပေ့။
တနေ့ခါတွင်၊ သူ့ကျောပြင်ထက်
ကျေးငှက်စွန့်ထား၊ ညောင်စေ့များသည်
အုတ်သားကိုဖေါက်၊ အပင်ပေါက်ခဲ့
ဟိန်းဟောက်မာန်ချီ၊ ခြင်္သေ့သည်ကား
မထီမာန်တက် မြဲပါကို။ (မောင်စွမ်းရည်)
(၂)
အဘွားအိုနဲ့ နပန်းသမား
ဟို-ရှေးရှေးတုန်းက ကမ္ဘာ့လူသန် လူလွန်မသားကြီးတဦး ရှိခဲ့ဖူးသတဲ့။ (မောင်စွမ်းရည်)
(၃)
ပိတောက်လွမ်းချင်း မိုးတမ်းချင်း အဆုံးပိုဒ်
နေစွယ်ချိုးပေါ့
ပန်းမျိုးတရာ၊ လန်းခွင့်သာအောင်
ပန်းမျိုးတရာ။ ဝေခွင့်သာအောင်
ရွာ - ရွာတော့မိုး၊ အို - ဘယ့်မိုး။ (မောင်စွမ်းရည်)
မောင်စွမ်းရည်ရေးတဲ့ ကဗျာအစစ်က သတ်ပုံတွေ မှန်တယ်။ Win Pe ဆရာမောင်စွမ်းရည်ကို လှမ်းမေးလို့ ရပါတယ်။
ဒေါက်တာတင့်ဆွေ
Comments
Post a Comment